فیلسوفان بزرگ، با اندیشیدن به بنیان‌ها شناخته شده‌اند. اما در تفکر مدرن، این کوشش به تدریج نسبتی با اندیشیدن به بنیان‌های تمدن و فرهنگ مدرن پیدا کرده و از نیمه دوم قرن نوزدهم با متفکرانی چون مارکس، نیچه، فروید، هیدگر و فوکو به صورت انتقادهای بنیادی از تمدن و فرهنگ مدرن ظاهر می‌شود. تفکر بنیان‌اندیش نسبتی با شرایط بحران دارد و احساس بحران را القا می‌کند. جهان ایرانی به جهتِ سابقه و تمایلِ به بنیان‌اندیشی، به صورتی گسترده و عمیق تحت تأثیر این‌گونه متفکران قرار گرفته‌ است. در این درسگفتارها،‌ با روایت صورت‌های مختلفِ نقد بنیادی مدرنیته، چگونگی تأثیرگذاری آنها بر روندهای فکری و فرهنگی ایران معاصر مورد بحث می‌گیرد.

علاقمندان به شرکت در این کلاس، باید با تاریخ فلسفه غرب و تاریخ تفکر معاصر در ایران آشنایی داشته باشند.